φαλλωδός

ὁ, Α

αυτός που τραγουδά τα φαλλικά άσματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φαλλός + -ῳδός (< ᾠδός, συνηρημένος τ. τού ἀοιδός), πρβλ. κωμ-ῳδός].